eerste werkdagen
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Tamara
05 Juli 2005 | Nepal, Kathmandu
Hoi
Alles is goed. het gastgezin waar ik verblijf is aardig. Ik heb op moment nog een eigen kamer en ben daar best blij mee. Al heb ik vannacht mijn kamer moeten delen met een hagedis, Was iets minder leuk. maar volgens mij is hij nu op de gang.
Het is hier heel erg warm, wel bewolkt, voorla de nachten zijn niet echt aangenaam en het is vrij moeilijk slapen.
De stad Kathmandu is erg druk en behoorlijk vuil. de lucht is vol met stof en uitlaatgassen en enorm veel lawaai van het verkeer. Het gastgezin ligt gelukkig in een iets rustiger straatje.
Ben gisteren voor het eerst bijde centrums begonnen. Eerst bij het revalidatie centrum (spinal injury rehabilitation centre (sirc)en later bij het life development centrum.
Bij beide spreken er mensen gelukkig Engels.
Bij het Sirc zijn 2 ergotherapeuten, beide assistenten. Ze verwachten van mij dat ik alles weet en vragen of ze het wel goed doen enzo, maar het is zo moeilijk zo'n eerste week en zeker omdat ik alleen ben. De afdeling is best goed, ik had eigelijk minder verwacht. Gelukkig is er ook een duitse jongen, hij is fysiotherapeut, en volgens mij kunnen we samen iets meer.
Er is een mannen en een vrouwen afdeling, met in totaal zo'n 25 bedden, dus dat is niet veel. Het is best moeilijk om bepaalde dingen te accepteren, zo hebben de patienten in het centrum een rolstoel, maar als ze naar huis gaan (soms ergens in de bergen) dan hebbe ze niks. Ze kunnen hun benen niet bewegen, dus hoe gaan ze zich redden?? Ik hoop dat ik daar wat makkelijker over ga denken.
Het andere centrum is ook leuk. Daar leven zo'n 35 mensen, meest kinderen en enkele iets ouder, echt veel!!! ze zijn allemaal verstandelijk gehandicapt. Ze hebben verschillende niveau's en zitten ook in verschillde klasjes als ze les krijgen. Sommige leren wat engels, tellen of het alfabet, maar ik vraag me af of ze de betekenis ervan weten. Het is erg moeilijk om ze wat te leren.
Hier werken een aantal nepalese mensen, waarvan 1 of 2 goed engels spreken en nu zo'n 6 vrijwilligers, allemaal uit engeland.
Ik weet nog niet zo heel goed, wat ik daar precies kan doen, maar ik denk wat les geven, met ze spelen en gewoon aandacht geven.
Volgende keer meer!!!!
Liefs Tamara
Alles is goed. het gastgezin waar ik verblijf is aardig. Ik heb op moment nog een eigen kamer en ben daar best blij mee. Al heb ik vannacht mijn kamer moeten delen met een hagedis, Was iets minder leuk. maar volgens mij is hij nu op de gang.
Het is hier heel erg warm, wel bewolkt, voorla de nachten zijn niet echt aangenaam en het is vrij moeilijk slapen.
De stad Kathmandu is erg druk en behoorlijk vuil. de lucht is vol met stof en uitlaatgassen en enorm veel lawaai van het verkeer. Het gastgezin ligt gelukkig in een iets rustiger straatje.
Ben gisteren voor het eerst bijde centrums begonnen. Eerst bij het revalidatie centrum (spinal injury rehabilitation centre (sirc)en later bij het life development centrum.
Bij beide spreken er mensen gelukkig Engels.
Bij het Sirc zijn 2 ergotherapeuten, beide assistenten. Ze verwachten van mij dat ik alles weet en vragen of ze het wel goed doen enzo, maar het is zo moeilijk zo'n eerste week en zeker omdat ik alleen ben. De afdeling is best goed, ik had eigelijk minder verwacht. Gelukkig is er ook een duitse jongen, hij is fysiotherapeut, en volgens mij kunnen we samen iets meer.
Er is een mannen en een vrouwen afdeling, met in totaal zo'n 25 bedden, dus dat is niet veel. Het is best moeilijk om bepaalde dingen te accepteren, zo hebben de patienten in het centrum een rolstoel, maar als ze naar huis gaan (soms ergens in de bergen) dan hebbe ze niks. Ze kunnen hun benen niet bewegen, dus hoe gaan ze zich redden?? Ik hoop dat ik daar wat makkelijker over ga denken.
Het andere centrum is ook leuk. Daar leven zo'n 35 mensen, meest kinderen en enkele iets ouder, echt veel!!! ze zijn allemaal verstandelijk gehandicapt. Ze hebben verschillende niveau's en zitten ook in verschillde klasjes als ze les krijgen. Sommige leren wat engels, tellen of het alfabet, maar ik vraag me af of ze de betekenis ervan weten. Het is erg moeilijk om ze wat te leren.
Hier werken een aantal nepalese mensen, waarvan 1 of 2 goed engels spreken en nu zo'n 6 vrijwilligers, allemaal uit engeland.
Ik weet nog niet zo heel goed, wat ik daar precies kan doen, maar ik denk wat les geven, met ze spelen en gewoon aandacht geven.
Volgende keer meer!!!!
Liefs Tamara
-
05 Juli 2005 - 13:24
Nannette:
hoi!
Wat fijn dat je gastgezin goed bevalt. Dat lijkt me toch wel heel belangrijk, aangezien je er zo'n tijd zit. Ook erg lekker dat je je eigen kamer hebt, beetje privacy is ook niet weg toch ;)
Lijkt me trouwens wel raar dat ze telkens aan je vragen of ze het goed doen...je moe zelf al veel leren en zij verwachten dat je het wel weet :O
Maar neem aan dat dat wel zal wennen, en dat jullie elkaar vast veel kunnen leren!
Wens je heel veel succes, en natuurlijk veel plezier
kus nannette -
05 Juli 2005 - 15:13
Myrthe:
Aloha! Fijn dat de eerste dagen mee zijn gevallen! Zal nog wel effe duren voor je je draai hebt gevonden, maar daarvoor heb je de tijd gelukkig! Ben alweer benieuwd naar je volgende bericht. Geniet ervan, kxs! -
06 Juli 2005 - 07:45
Willy:
Hoi Tamara,
Leuk om jouw bevindingen te lezen al lijkt het mij wel zwaar.Ik hoop dat je ook nog wat vrije tijd overhoud voor jezelf. Veel succes en ik vind het fantastisch wat jij doet. -
06 Juli 2005 - 12:39
Marije:
He lieve Ta!
Wat fijn om van je te horen!!!! Ik ben even een paar daagjes in Zweden geweest, dus ik ben even al je belevenissen aan het lezen! Indrukwekkend allemaal!
Heel veel succes komende tijd ....... zal vaak even deze site checken voor nieuws vanuit Nepal!
Voor als je Nederland mist ; het regent!
dikke kus -
06 Juli 2005 - 18:51
Gerry Wiltink:
hoi,
leuk,wat ik van je allemaal hoor ik wens je heel veel plezier daar.ik ga nu een weekje naar zuid frankrijk.daarna schrijf ik je meer.groetjes gerry -
07 Juli 2005 - 06:46
Nannette:
Hey!
Gefeliciteerd met je verjaardag :)
Enne wel een Nepalees stukje taart eten he!
Fijne dag, kus -
07 Juli 2005 - 11:06
Carolien:
Hallo Tamara,
Leuk om van je te horen. Het lijkt mij echt een hele cultuurschok daar. Doordat je in 2 centra werkt kun je wel vergelijkingen maken en misschien van beide centra de positieve en leuke dingen overbrengen. Zo'n eerste week is echt heel moeilijk. Alles is nieuw, je spreekt een andere taal (vooral op vakgebied is dat moeilijk) en aan het klimaat moet je ook wennen. Je vader en moeder zijn nu ook weg, maar hebben weer niet zo'n goede week hier. Toen ze net weg waren is het noodweer geweest in Nederland, overstromingen van huizen en kelders in bepaalde gebieden en voor de rest is het hier wisselvallig weer. Ik weet niet precies waar ze heen gingen, maar in Almere is het niet veel. Stefanie heeft op de site van de HvA haar boekenlijst kunnen inzien en was al op zoek naar boeken op Internet. Pascal waarschuwde haar echter om niet te kopen op internet maar nog af te wachten. Ook heeft ze informatie over de introductie week op kunnen zoeken. Ze wordt steeds enthousiaster. Maar eerst nog met vakantie.
Hou je taai Tamara, je doet fantastisch goed werk.
Liefs Carolien -
10 Juli 2005 - 13:02
Jorre:
hartelijke groeten en veel plezier van je buur-
jongetje,want je bent heel ver weg en ik zie je nou niet in de tuin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
